Wieża Eiffel’a – Paryż

Wieża Eiffel’a, to cel wszystkich turystów z całego świata odwiedzających Paryż. Została zbudowana w 1889 roku na światową wystawę w Paryż u. Jej ingerencja w architekturę Paryża była tak znacząca, że jej zbudowanie wywołało sporo kontrowersji.

Po wielu dyskusjach ogłoszono, że po 20 latach od powstania, tzn. w 1909 roku, zostanie zburzona. Przez lata jednak na tyle wrosła w krajobraz, że stała się symbolem Paryża i odstąpiono od jej rozebrania.

Pod Wieżą Eiffel’a

Bilety

Bilety na wieżę można kupić on-line, korzystając z takiego serwisu jak choćby getyourguide.com lub bezpośrednio na oficjalnej stronie wieży Eiffel’a .

Bilety z oficjalnej strony są tańsze i można je śmiało kupować poza sezonem. Jeśli jednak zależy nam na opcjach szybkiego wejścia, wynajęcia przewodnika lub innych dodatków warto przeglądnąć ofertę serwisu  i ew. skorzystać.

Ceny biletów zależą od piętra, na które chcemy wjechać, jak również od sposobu pokonania trasy. Na wieżę można pojechać windą lub pójść pieszo (tylko do drugiego piętra).

Bilet kupujemy na konkretny dzień i godzinę. W sezonie obowiązkowo kupujemy bilety z miesięcznym wyprzedzeniem, aby wejść o godzinie i dniu, który zaplanujemy wcześniej. Poza sezonem wystarczy kupić bilet na dwa tygodnie, a nawet tydzień przed wyjazdem.

Wieża Eiffel’a – widok z Łuku Triumfalnego

Dojazd

W zależności od miejsca, z którego wyruszasz możesz skorzystać z linii metra 6 (przystanek Bir-Hakeim) lub 8 (przystanek: École militaire).

Wejście

Teren pod wieżą jest otoczony wysokim, szklanym odgrodzeniem, a podczas wejścia standardowo przechodzimy kontrolę toreb, plecaków, itp.

Osoby mające bilety wchodzą wydzieloną bramką (krótszą), reszta czeka w innej, dłuższej kolejce. Poza sezonem 10 minut + kolejka za biletem. Mając już kupiony bilet wchodziłem bez kolejki (1 osoba przede mną).

Na ternie pod wieżą można kupić coś do jedzenia i picia oraz pamiątki.  Ceny takie jak wszędzie w centrum Paryża.

Widok z drugiego piętra na Sekwanę, Luwr oraz Sacré-Cœur

Wjazd na wieżę

Ja zdecydowałem się wjechać na sam szczyt i zjechać na drugie, a następnie I piętro, aby ostatecznie znaleźć się u podnóża wieży. Ostatecznie ze zjazdu na sam dół zrezygnowałem i trasę od I piętra pokonałem po schodach. Nie jest to długi kawałek i polecam pokonać go pieszo, aby przekonać się jak wyczerpujące (trochę przesadziłem) może być samo schodzenie. Wejścia na wieżę pieszo nie polecam nikomu, chyba, że ktoś jest mocno wytrenowany w górach – zakwasy murowane.

Sama wieża ma 324 metry i wjazd windą zajmuje niewiele czasu. Czas osiągnięcia szczytu zależy głównie od wielkości kolejek. Ja byłem tam pod koniec września i nie mogę narzekać. Kolejki po 15 -25 minut, to nie kolejki. W sezonie letnim podejrzewam, że mogą one dochodzić nawet do dwóch, albo i więcej godzin.

Widok na Pola Elizejskie i wieżę Montparnasse

Najpierw jedziemy na 2 piętro (i tu idzie w miarę sprawnie), ale największa kolejka jest na drugim piętrze, gdzie jest przesiadka do wind na szczyt i gdzie jest bardzo ciasno. Są, co prawda, cztery windy (do jednej wchodzi max. 15 osób), ale ludzi też jest wiele i tu korek robi się największy. Trzeba uzbroić się w cierpliwość, jeśli chcemy wdrapać się na sam szczyt.

I piętro (wys. 57 m.)

Najobszerniejszy poziom wieży ze sklepikami z pamiątkami, bufetem, restauracją i pokojem G. Eiffel’a. Tutaj też znajdują się w podłodze przeszklenia, po których możemy się przejść, jeżeli mamy troszkę odwagi. Trochę dziwnie się czułem jak pod nogami miałem tylko 57 metrów pustki. Dobrze, że szkło trochę mleczne, bo inaczej …strach się bać, jak ktoś ma lęk przestrzeni.

II piętro (wys. 115 m.)

Poziom dość obszerny z pięknymi widokami, bufetem, restauracją i windami na sam szczyt. Obejść można to w pół godziny na spokojnie, popstrykać trochę panoramy miasta i ustawiamy się w kolejkę na 3 piętro.

Widok wnętrza na III piętrze

III p. (wys. 276 m.)

Na tym piętrze znajduje się biuro Gustawa Eiffel’a. Jeśli masz ochotę wydać 13 Euro za kieliszek szampana, to możesz go sobie zafundować. Nie masz stolika, ani miejsca spokojnego do spożycia trunku, bo obok ciebie przeciska się tłum turystów. Jeśli jednak jesteś w tym otoczeniu wykrzesać odrobinę romantyzmu, to, czemu nie?

Powrót na dół

Niewiele miejsca i tłum przeciskających się ludzi powoduje, że powrót do windy jest mocno utrudniony. Nie wiadomo gdzie kończy się kolejka i trzeba się w nią wcisnąć. Przypominam, że to był koniec września. Latem musi być tam okropnie ciasno i niekomfortowo. Ale to już problem tych, którzy chcą wieże zwiedzić w szczycie.

Schody wieży Eiffel’a

Wieża Eiffel’a wieczorem

Wieża Eiffle’a wieczorem

Warto znaleźć się w okolicy wieży po zmroku. Wieża jest pięknie oświetlona i wygląda bajecznie. Dodatkowo, co godzinę na kilka minut włączane są mrugające światełka. Przy kieliszku szampana, z przyjaciółmi lub znajomymi, siedząc na trawniku na Polach Elizejskich, skąd jest najlepszy widok, czas płynie miło, a szampan smakuje najlepiej 🙂